Osmanlı Sultanlarının şiir yazmaları bir gelenekti. İşte bu geleneğin en akılda kalan satırları ve bu satırları kaleme alan padişahların mahlasları.

II. Murad
Murad ve Muradî isimlerini kullanmayı tercih eden II. Murad’ın dizelerinden:

“Saki getür getür yine dünkü şarabımı
Söyle, dile getür yine çenk ü rebabımı
Ben var iken gerek bana bu zevk u bu sefa
Bir gün gele ki görmiye kimse türabımı”

Fatih Sultan Mehmed
Avnî mahlası ile şiirler yazan Fatih Sultan Mehmed’in satırlarından:

“Cinnet sahrası içinde felekte başuma yağan
Cefa taşlarını cem eyledüm, sengi mezar itdüm”

II. Bayezid
II. Bayezid Adlî imzasını kullandı.

“Nice kâfir kal’asın almak nasîb itdi
Hudâ Adli dilber gönlini almak kime makdûr olur”

Kanuni Sultan Süleyman
Muhib, Muhibbî, Meftunî mahlaslarını kullanan Kanuni Sultan Süleyman’ın meşhur gazelinden:

“Halk içine mûteber bir nesne yok devlet gibi
Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi
Saltanat didükleri ancak cihan gavgasıdır
Olmaya baht u saadet dünyada vahdet gibi”

II. Selim
II. Selim’in Selimî mahlasıyla yazdığı bir gazelinden birkaç beyit:

“Leylî zülfün sihr-i gamzen ‘akl u cânum aldılar
Eyleyüp Mecnûn beni sahrâ-yı ‘aşka saldılar
Göreli hüsn ile sen Yûsuf-cemâli gözlerüm
‘Akl u dil çâh-ı zenehdâna düşüben kaldılar”

III. Murad
III. Murad’ın Muradî adı ile yazdığı bir gazelinden:

“Benim virdi zebanımdır muhabbet
Hayatı cavidanımdır muhabbet
Cenabı Zülcelal rehberimdir
Benim sırrı nihanımdır muhabbet
Muhabbettir beni Şeyda kılan ah
Tenimde mahzı canımdır muhabbet”

II. Osman
Osmanlı tarihine Genç Osman ismiyle geçen II. Osman Farîsî mahlasını kullandı.

“Şâh oldun ise bir kurı toprak değül misün
Bay oldun ise katre-i nâ-şâd değül misün
Dünya evinde zevk u safâ hoşdur ammâ velî
Rûz-ı cezâda Fârisî mes’ûl değül misün”

IV. Murad
IV. Murad, Muradî mahlasını kullanmayı tercih etti. İlk gözdesi Musa Melek Çelebi öldürüldüğünde şu satırları kaleme aldı:

“Yola düşüb giden dilber
Musam eğlendi, gelmedi
Aceb yolda yol mu şaşdı
Musam eğlendi, gelmedi.”

III. Ahmed
III. Ahmed, Necîb imzası ile, kendisinden sonra tahtı devralacak I. Mahmud’a şöyle seslendi:

“Hayr-endiş ey vücûd-ı kerîm
Kimseye itme kendini teslîm
Hâcet ashâbına ‘adâlet kıl
Fukarâ hâline ri’âyet kıl
Kimsenün inkisârını alma
Benüm itdüklerime hem kalma”

III. Selim
İlhamî ve Selimî mahlaslarını kullanan III. Selim’in hüzzam makamında bestelenen bir şiiri:

“Gönül verdim bir civâne
Derdinden oldum divâne
Gel efendim girme kaane
Ben seni virmem cihâne”

II. Mahmud
II. Mahmud, Adlî mahlasını kullandı.

“Aldı aklım yine bir nevres Nihal
Penbeden nazik teni bir mehcemal”